Bep pred

Bemnoz

tri yourc’h d’ho saludiñ

Bep beure

an heol a-dreuz an ti

na ankouait ket ma karit

Bep Sul

overenn-blaen ar garantez

iliav ho taouarn war ur c’hof gouez

na ankouait ket ma karit

Bemdez

an avel c’hwek er pupli

Bep ploaz

seo o tont er gwez.

Ober seo din

na ankouait ket, ma karit

Chaque instant

Chaque soir

trois chevreuils à vous saluer

Chaque matin

le soleil à travers la maison

n’oubliez pas si vous voulez

Chaque dimanche

la messe-basse de l’amour

le lierre de vos mains sur un ventre sauvage

n’oubliez pas si vous voulez

Chaque jour

le vent délicat dans le peuplier

Chaque année

la sève venant aux arbres

De me donner caresse

n’oubliez pas, si vous aimez

Deuit da wriat ma ene din

(War ton The Three Ravens, kanet gant Alfred Deller)

Kaer eo din kas ma c’horf pelloc’h

Ma fenn kalet ‘dro da sotoc’h

Kaer mo soñjal e talc’hin mort

Aner eo…

Gwell din distanañ war ar geot

Da selaou hiboud an dour blot

Nadoez-aer, deuit da wriat ma ene din

Kaer eo din klask degemer kalz

Met ma c’halon ‘wechoù a darzh

Kaer mo soñjal e talc’hin c’hoazh

Aner eo…

Gwelloc’h din mont em c’hoazez sioul

Ha moustrañ hardi war ma youl

Nadoez-aer, deuit da wriat ma ene din

Kaer eo din goull chom da baouez

Rak eskemm perzh zo gwall ziaes

Kaer mo soñjal e talc’hin nerzh

Aner eo…

Gwelloc’h vo din heuliañ e roud

D’ar yourc’h e bav skañv, ‘lec’h chom boud

Nadoez-aer, deuit da wriat ma ene din

Traduction très libre

J’ai beau pousser mon corps plus loin

Ma tête dure qui endure plein

J’ai beau me dire que je peux tenir

Mais c’est vain.

Mieux vaut m’étendre sur le dos

Entendre le susurrement de l’eau

Libellule, viens recoudre mon âme en lambeaux

J’ai beau accepter tant et plus

Mais mon cœur parfois n’en peut plus

J’ai beau me dire que je peux tenir

Mais c’est vain.

Mieux vaut aller m’asseoir au calme,

Et contenir mon âme en flammes

Libellule, viens recoudre mon âme en lambeaux

J’ai beau souhaiter que ça s’arrête

Comment donc changer l’étiquette ?

J’ai beau me dire que je peux tenir

Mais c’est vain.

Mieux vaut mal feindre que d’être triste

Du doux chevreuil flairer la piste

Libellule, viens recoudre mon âme en lambeaux

L’homme négligé à sa fenêtre

(War ton Kaigomai, Stavros Xarhakos)

An den didres ‘n e sav ouzh e brenestr

N’en deus tra ‘bet ken din-me da gontiñ

Ma vijen bet ‘kas ma c’horf digabestr

Ma skeud o tañsal a-us d’ar bili

O virviñ ‘maon, ‘virviñ ‘maon

An ezhomm a sav ennon-me

O virviñ ‘oan, ‘virviñ ‘oan

Ken ennon-me e vougas ar c’hoant

Ma skeud ‘us d’ar bili war-ziribin

Ma fas skourjezet gant ar glav-rivin

Dindan ar c’hoabr a veuze ma fenn din

‘Vije ket bet ‘vit dont d’am frealziñ

O virviñ ‘maon, ‘virviñ ‘maon

An ezhomm a sav ennon-me

O virviñ ‘oan, ‘virviñ ‘oan

Ken ennon-me e vougas ar c’hoant

An den didres ‘n e sav ouzh e brenestr

N’en deus ‘tra bet da zegas din atav

Gant ar garantez ma oan-me dallet

Ha gant e veg hud a ma c’helc’hie brav

O virviñ ‘maon, ‘virviñ ‘maon

An ezhomm a sav ennon-me

O virviñ ‘oan, ‘virviñ ‘oan

Ken ennon-me e vougas ar c’hoant

Ha kelc’hiet brav ma oan gant ho peg hud

Bremañ pa faot din ho selaou pelloc’h

Ne glevan den ‘bet nemet unan mud

O, me n’on ket ‘vit bale war ar mor

O virviñ ‘maon, ‘virviñ ‘maon

An ezhomm a sav ennon-me

O virviñ ‘oan, ‘virviñ ‘oan

Ken ennon-me e vougas ar c’hoant

Da foeta bro, ya sur, ‘vin kreñv a-walc’h

Ha me ‘dec’ho a-raok ho tivegañs

Dindan ar c’hoabr pa mo kanet ma gwalc’h

E tisoñjin moarvat ho kwall silañs

O virviñ ‘maon, ‘virviñ ‘maon

An ezhomm a sav ennon-me

O virviñ ‘oan, ‘virviñ ‘oan

Ken ennon-me e vougas ar c’hoant

Dispartiet

(D’après les Séparés de Marceline Desbordes-Valmore)

‘Skrivit ket

Trist on-me hag e c’hallfen mougañ

An nevez-hañv hepdoc’h ‘zo par d’un noz teñval

Ma divrec’h zo serret pa n’hallont ket ho tiraez

Ha skeiñ ouzh ma c’halon, ‘zo skeiñ ouzh toull ar bez

‘Skrivit ket atav

‘Skrivit ket

Ha kañv deomp ‘z aimp o tougen

Goullit gant Doue ‘ken… ganeoc’h, ma ho karen

E strad ho ezvezañs, selaou ho karantez

‘Zo ‘vel klevet an neñv o c’hervel en aner

‘Skrivit ket atav

‘Skrivit ket

Spontet on, aon ‘meus rak ma eñvor

P’he deus soñj eus ho mouezh ha ma galv alies

Na ginnigit ket dour fresk d’an neb n’hall ket e evañ

Rak skrivañ gant ho torn a drese ho poltred

‘Skrivit ket atav

‘Skrivit ket

Ho kerioù flour n’on ket-mui ‘vit lenn

Diskouez a ra ho mouezh o strewiñ em c’herc’henn

P’o gwelan o teviñ a-dreuz ho mousc’hoarzhin

Diskouez a ra ho peg merkañ don ma c’halon.

‘Skrivit ket atav

Hetoù Foran

(War ton « Ma labousig er c’hoad »)

Pour les occupants lumineux et rayonnants du théâtre de Cornouaille.

Da alouberien Teatr Kerne

Evit Marina, Maina, Émilie, Gautier… et Thierry.

Ar bed ‘zo digenvez, kit da c’hoût ‘blam da betra

Kraouiet ar speredoù trapenn d’ur c’horona

Le monde est bien seulet, allez donc savoir pourquoi

Les esprits confinés à cause d’un corona

Gwashoc’h ‘vit ur viruz, ar ranngalon zo koustus

Pa ne greder ket mui en traoù ‘zo talvoudus

Et bien pire qu’un virus, la vie s’prend du plomb dans l’aile

Quand on manque de tout, et des choses essentielles

Dañsal, kanañ ‘sambles, ebatal en diavaez

Ha mont d’ar sinema, hunvreal en e aes

Danser, chanter ensemble, s’égayer sous le grand ciel

Aller au cinéma comme un joli rituel

Klevet muzik ‘pep lec’h ha n’em veskañ er bistro

O’r goap eus ar re strizh, c’hoarzhin gant ar re vezv

De la musique pour tous, se mélanger au bistro

S’moquer des culs serrés et rire comme des soûlots

Redek dre ar straedoù, aloubiñ o c’hêrioù bras

Gwelet e genseurted, ha divouchet o fas

Courir de par les rues, annexer leurs grandes villes

Reconnaître ses consorts, démasqués, pas fragiles

Lod all ‘soñje gante ‘vije trec’h an « numerik »

Ar re-se ‘varvfent ket dirak o zamm skrammig

Certains le pensaient fort, que l’numérique les sauverait

Ceux-là d’vant leur écran, ils ne mourraient jamais

Ne varver ket morse pa ‘vever ket e vuhez

Setu ‘kavan gwelloc’h korfoù bev o ene !

Sûr qu’on ne meurt jamais quand on ne vit pas « en vrai »

En tout cas moi j’préfère les âmes bien incarnées !

Kemper, d’ar 04.04.21

Ur porpant diroget… un paletot déchiré

Evit Mari Z, son tarzh an deiz
Pour Mari Z, chanson du point du jour

Enaouet ganin gouloù ma c’harr
Latar ‘zo, latar

Ar vorenn a ziskoach dirazon
Dremm all ur vro
Diroget he forpant ‘dan argad ma oto
Latar ‘zo, latar

Mont tizh dezhi war ler an henchoù krenn
‘Dreuz ar parkoù
Ur bagad spurmantoù, en dizañjer betek-henn
A zislamm warnon

Latar ‘zo, latar

An heol a sav en e splannder
Beg e fri ruz alaouret
Aval Aour, Avalaouer melen
El latar zo bet

Ar vorenn ‘zo ‘teuziñ
E tarzh an deiz
Kerkent ha tizhet ganin
an hent noazh
Adeo parkoù druz
Ha war koltar an hent
Al latar ‘zo bet

Ar plouked ‘zo ruilhañ gant o gouloù c’hoazh
Na me a c’hoarzh
Rak ur ploukez on
ha war meur a don

Me gano noz ha deiz
Latar ‘zo latar

Me lar, gouloù an deiz ‘lazho ket ma hini
Latar a blij din
Me lar gouloù an deiz ‘lazho ket ma hini
E latar ma ijin !

Blues en dos : O ma c’hein !

(à Robert Johnson et à mon arrière-grand-mère)

Diskan
Refrain
O ma c’hein, o ma c’hein, o ma c’hein
Oh mon dos, oh mon dos, oh mon dos

Emañ an diaoul e kroaz an hent
O c’hortoz ‘non ha ma ene
‘Mañ o yudal, na lost na penn,
E krigno ‘non ‘hed ma buhez

Le diable est à la croix des routes
M’attendant moi, et mon âme doute
Sans queue ni tête il a mugi
Qu’il me bouffera toute la vie

‘Tre kler ha dour en em gavan
‘Klask un nadoe em forpant gwenn
Kaer ‘maon o klask an ‘ni vihan
Pistig ‘ra din a-dreñv d’am c’hein

Je suis entre la glace et l’eau
Cherchant l’aiguille dans mon pourpoint
La toute petite je cherche en vain
Elle me lance jusque dans le dos

Pad pell on bet o c’houzañv se
Nadoe ebet na voe kavet
Padal an holl din a lare
Da zroukene n’eo ket kleñved

J’ai dû souffrir cela longtemps
Or me répétait ce monde morne
Ton mal à l’âme n’est pas syndrome
Pas plus d’aiguille que de piquant

Ha setu-hi ‘tre m ‘bizied
An nadoe-mañ ‘zo ken hir ha fin
‘Welen ket mui, diouti ‘voa ket ?
Kresket ma oa ‘temz ma ijin

Mais la voici entre mes doigts
Cette aiguille-là si fine si longue
Dans la pâte de mon invention
Je ne sais plus, était-elle là ?